မၾကာပါသိမ့္ ထိုတနိက
အမိေသာက္႐ွဴး ၿမိဳ႕ေျမာက္ဦးသို႔
လည္ေဇာင္တေခါက္ ေရာက္ခီယင္႔ ---။
တံတိုင္းကပ်က္ အုတ္ခ်ပ္ထြက္ပ်ာ
အသက္မပါ ၿမိဳ႕သူနာကို
အကၽြန္စလို႔ တိြခယင့္ ---။
ေက်ာင္းေတာ္အၿပိဳ ဘုရားအိုလည္း
ငိုလို႔ယိုလို႔ ျမင္ခယင္႔ ---။
မပီဝိုးဝါး ေက်ာက္စာမ်ားလည္း
မ်က္ရည္မိုးႀကီး ရြာနီယင္႔ ---။
ေၾသာ္ ---
ဌာနီအျပန္ ၿမိဳ႕အလြန္မွာ
ေနာက္ျပန္ပ်ာၾကည့္ တံတိုင္းပဲ့ကို
လက္စံုမိုးခိုက္
အမွတ္မထင္ ကၽြန္႔ပါးျပင္မွာ
မ်က္ရည္သြင္သြင္က်မိေရ ---။
Tags:
ကဗ်ာ