You Are Here: Home - ကဗ်ာ , ပင္မစာမ်က္နွာ - ဇြန္န၀ါရီမ်က္ရည္မိုး

 

ထီးနန္းေလ့ၿပိဳ၊ စည္ေတာ္ေလ့ေပါက္၊ 
ကၽြန္ဘ၀ေရာက္လားစြာ ၂၂၇ ႏွစ္ တင္းတင္းျပည့္လီဗ်ာယ္၊ ဒီဇင္ဘာ ၃၁၊ ႏွစ္သစ္ကူးေရနိန္႔မဟုတ္၊ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ေတနိန္႔မဟုတ္၊ 
မိတ္ေကာင္းေဆြမြန္ဖြဲ႔ေရနိန္႔ေလ့မဟုတ္၊ ေဒနိန္႔ေရ သိုက္နန္းေလ့ၿပိဳ၊ ျပည္႐ြာေလ့ပ်က္၊ မ်က္ရည္က်ခရေရနိန္႔။

ပန္းသဇင္ ပင္ယံျမင့္မွာ၊ မေတာင့္တယ္ႏိုင္ဗ်ာယ္၊ ဇာတာကံဆိုး၊ တိုင္းတပါးအၿငိဳးေၾကာင့္၊ ကိုယ့္ျပည္႐ြာကို စြန္႔ ေရျခားေျမျခားမွာ၊ လူလံုးမလွျဖစ္ခစြာ၊ ရင္နာဖို႔ေကာင္းေရ...။

ေလွာင္ပိတ္ခံဘ၀မွာ၊ လြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းႏိုင္ဖုိ႔ကိုရာ ေမွ်ာ္ယင္း၊ ႐ွည္လ်ားေရမိုင္တိုင္တိကို ေက်ာ္ျဖတ္ ယင္း၊ အသက္သြီး ပီးဆပ္ခကတ္ေတ၊ အဖိုးအဖီး႐ို႔အတြက္၊ တန္ဖိုးမ႐ွိေရ သီြးရည္ႀကိဳင္တိကို၊ ေဖာက္ထုတ္ ပစ္ကတ္ေမ။

ဇန္န၀ါရီမွာ ႐ြာေရမိုး၊ ဓါးမိုး၊ လွံမိုး၊ မ်က္ရည္မိုး၊ သီြးမိုး၊ အေရာင္အသီြးစံုလင္ေရ မိုး...။

ဘ၀ကို ဘ၀နန္႔ရင္းလို႔ပီးဆပ္၊ အသက္ကို အသက္နန္႔ ထပ္တူပီးဆပ္၊ ဆပ္ၿပီးယင္းဆပ္...။

အစားဆန္ရီေပါပါလ်က္နန္႔၊ အငတ္ငတ္ အျပတ္ျပတ္ဟန္ခ်က္မညီေရဘ၀၊ ခံစားရသူ႐ို႔ရင္ထဲမွာ၊ ဖတ္ၿပီးခေရ စာအုပ္ထဲက မိန္႔လို႔မရေရ စာမ်က္ႏွာကို အႀကိမ္ႀကိမ္ သတိရနိန္ဖို႔က အသင့္ရာ...။

ႏွင္းခ်ဳိလွိဳင္(ေျမာက္ဦး)
5.12.2011
Blogger Widgets