ရခုိင္အေၾကာင္းတစ္ေစ့တစ္ေစာင္း

မ်က္ႏွာကို မွန္ထဲမွာ ၾကည့္မိေရအခ်ိန္တိုင္း ငါစြာ ကြ်န္တေယာက္ရာမႏွန္းဂုလို ့ ရက္ျပတ္အတြက္ေပၚသတိရနီမိေရ။ ငါ့မွာတိုင္းျပည္မဟိ။ ငါ့မွာ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကို ကိုယ္ဖန္တီးပိုင္ခြင့္မဟိ။ ငါ့အမင္ဘာသာစကားနန္ ့ စာသင္ပီးေရ ေက်ာင္း မဟိ။ ငါ့မွာ ငါ့ကို အကာအကြယ္ပီးဖို ့ အစိုးရမဟိ။ ရခိုင္ပစပို႔တ္ကို ကိုင္ျပီးေက ရခိုင္ႏိုင္ငံသားေ၀းလို ့ လက္မေထာင္ ပနာ ရခိုင္ေအာင္လံေတာ္ကုိလႊင့္ထူလို ့ ကမၻာၾကီးကို ပတ္လားခြင့္ ငါ့မွာမဟိ။ ကမၻာ့ရြာထက္မွာ ငါတခုခု ျဖစ္ေက ဒုကၡေရာက္ေက ခ်က္ခ်င္းအကူအညီပီးႏိုင္ေရ ရခို္င္သံရုံး မဟိ။ ကုလသမဂၢ ကမၻာ့အိုလံပစ္ ေအပိုင္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ ့ အစည္းတိ အားကစားျပိဳင္ပြဲတိမွာ ရခိုင္ဆိုေရ ဆိုင္းဘုတ္ကို ကိုင္ပနာ ရခိုင္ကို ကိုယ္စားျပဳလို ့ ေျပာခြင့္ဆိုခြင့္ ရခိုင့္ အရည္အခ်င္းကို ျပခြင့္ ငါ့မွာ မဟိ။ ရခိုင္တံဆိပ္ခတ္ထားေရ ေဖးသာကိုကိုင္ပနာ ကမၻာၾကီးနန္ ့ အယင္ခါပိုင္ ကူးသန္း ေရာင္း၀ယ္ေရး လုပ္ခြင့္ ငါ့မွာမဟိ။

ငါ့ဘ၀က ေမ်ာက္ႏွင္ခံထားရေရ ယာသွ်င္ဘ၀။ သူေတာင္းစားပိုင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပန္းဖူးမဟိေရ လမ္းမထက္မွာ အလားအျပန္ တေယာက္ကေလ့ ငါ့ကို လူလို ့မသတ္မွတ္ မေလးစား။ ငါ့သီက်လားခေကေတာင္ ခြီးတေကာင္ပိုင္ ျမီျမွပ္ခံလားရဖို ့ အျဖစ္မ်ိဳး တေယာက္ကေလ့ ငါ့ကို သတိရလီကတ္ဖို ့မဟုတ္။ ေမာ္ကြန္းထိုး သမိုင္းတင္ကတ္ဖို ့ မဟုတ္။ ဇာျဖစ္လို ့ေလးဆိုေက ငါ့မွာတိုင္းျပည္ကမဟိ ႏိုင္ငံမဟိ။ ငါ ဇာပင္လုပ္လုပ္ ဇာေလာက္ပင္ထူးခြ်န္ခြ်န္ ငါ့မွာ ကိုယ္ပိုင္တိုင္းျပည္မဟိေရအတြက္ ငါ့ၾကိဳးစားမွဳကို ငါ့ရင္ဖတ္ႏွလုံးသားနန္ ့ျပည့္ျပည့္၀၀ ဂုဏ္ယူေက်နပ္ေတ ခံစား ခ်က္ပီတိ တခါေလ့ျဖစ္လာဖို ့မဟုတ္။ ကိုယ့္ထမင္းကို ကိုယ္စားပနာ လူမ်ားႏြားကို လားေက်ာင္းပီးရေရ အျဖစ္မ်ိဳးရာ ျဖစ္နီလီဖို ့။ ငါ့ႏွာေခါင္းနန္ ့ငါ အသက္မရွုမရေရဘ၀ လူတေယာက္ျဖစ္ျခင္း၏အႏွစ္သာရနန္ ့ လုံး၀မညီညြတ္။ ငါစြာ လူနန္ ့ တူေကေလ့ လူကားမဟုတ္။ လူ ့ေဘာင္ေလာကၾကီးထဲမွာ ငါက ေခတ္သစ္ကြ်န္တေယာက္ရာ။

ငါ့အမိ ငါ့အဖ ငါ့အဘိုးငါ့အေဘာင္ ငါ့အဖီးငါ့အဇူ မ်ိဳးရုိးစိုဥ္ဆက္ တသက္လုံးပိုင္ဆိုင္လာကတ္ေတျမီ အဂုငါ့မပိုင္ဗ်ာယ္။ ငါ့ညီမ ငါ့ေအးမ တိေလ့ တခုပိုင္လည္း လုံျခဳံမွဳမဟိ။ ငါ့ေဆြမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္း အသိုင္းအ၀ိုင္းတိ အားလုံးေလ့ အဂုဆိုေက ႏိုင္ငံတကာ ကြ်န္ဘ၀နန္ ့ ကုန္းရီစုတ္ပါေအာင္ အလုပ္လုပ္ပနာ ရလာေရ တျပားတခ်ပ္ကို မ၀ရီစာစားလို ့ အသက္ရွင္ နီကတ္ရေရ ဘ၀။ တခုအာမခံခ်က္ေလ့ မဟိ။ ႏြားျပီးရာမွာ ဖ်ာဆိုးရြင့္ေရပိုင္ အေမာင္ ေတာင္မွန္း ေျမာက္မွန္း မသိေရ ဘ၀။ အဓိက က ငါရုိ ့မွာ တိုင္းျပည္မဟိလို ့ေအပိုင္ျဖစ္နီကတ္ရစြာ။

ကိုယ္ပိုင္တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံ ဟိခါမွရာ ရခိုင္ဆိုစြာ လြတ္လပ္ေတ လူမ်ိဳး၊ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ေတ သမိုင္းေၾကာင္းနန္ ့ ကမၻာ့အလယ္မွာ လူရာ၀င္ခေရ လူမ်ိဳး၊ စာပီယိုင္ေက်းမွဳထြန္းကားပနာ တရားမွ်တျခင္းနန္ ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို တန္ဖိုးထား ခေရလူမ်ိဳး လို ့ လက္မေထာင္ပနာ ေျပာခြင့္ဟိလာဖို ့။ ေအနိကာလမွာ ေဒစကားလုံးတိကို လားေျပာခီေက ရီစရာ ဟာသ၀ထုေခ်တပုဒ္ကို လားေျပာေရပိုင္ လူတိဘားမွာ အဟားခံနိန္ရေရ အျဖစ္မ်ိဳး ျမီၾကီးလက္ခတ္မလြဲ ၾကဳံလာရကတ္ဖို ့စြာဗ်ာယ္။ ေအခ်င့္ထက္ လူ ့ဂုဏ္သိကၡာက် လူ ့တန္ဖိုးမဟိလူျဖစ္ျခင္းအႏွစ္သာရမဲ့စြာ မဟိဗ်ာယ္လို ့ ထင္ေရ။

ရခိုင္ျပည္က တႏွစ္ကို အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေထာင္နန္ ့ခ်ီပနာ ရနိန္ေရ အခ်ိန္မွာ စားစရာမဟိလို ့ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္သီလားခကတ္ေတ ရခိုင္မိသားစုတိ၊ စာမသင္ႏိုင္ေရ အေခ်တိ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတိမွာ တပုံၾကီး၊ လယ္တိကို အသိမ္းခံရလို ့ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္တိမွာ ကြ်န္ျဖစ္နိန္ကတ္ရေရ ရခိုင္လယ္သမားတိ၊ ဘုရားကေအာက္က ေမ်ာက္က အထက္မွာ ဆိုေရပိုင္ ရခိုင္စာတတ္၀န္ထမ္းတိ အထက္မွာ တလုံးေလ့မတတ္ လူစိတ္မဟိေရ ဗမာစစ္ဗိုလ္တိက ထိုင္လို ့၊ အရက္၀ယ္ ၾကက္ဖမ္း ရွိတန္းထြက္ေက သီ ဆိုေရနိန္ရာမွာ အလုပ္မဟိလို ့ ဗမာစစ္တပ္ထဲကို၀င္ခါမွ ကြ်န္ျဖစ္နိန္ကတ္ရေရ ရခိုင္စစ္သားတိ၊ ေဒပိုင္ ေထာင့္ေပါင္းစုံက စနစ္တက်သြီးစုပ္ႏွိပ္စက္ခံနိန္ရေရ ငရဲဘုံဘ၀က ရခိုင္တိလြတ္ေျမာက္ဖို ့နန္ ့ ေဒျပႆနာတိအားလုံးကို ေျဖရွင္းပီးႏိုင္ဖို ့တခုတည္းရာဟိေရ အေျဖက သီးျခား လြတ္လပ္ေတရခိုင္ရုိ ့ျပည္ကို ျပန္ပနာထူေထာင္ေရး ပင္ျဖစ္ေတ။
ေဒပိုင္သီးျခားလြတ္လပ္ေတ ရခိုင္ျပည္ကို ျပန္ပနာ ထူေထာင္ဖို႔ဇာခ်င့္တိလိုအပ္ဖို ့လဲ။ အရင္ဆုံးလိုအပ္ခ်က္က “ရခိုင္ျပည္ ေဒ ၂၁ ရာစုမွာ သီးျခားလြတ္လပ္ေတတိုင္းျပည္ျဖစ္လာရဖို ့ ဆိုေရ ယုံၾကည္မွဳပန္းတိုင္ဟိရဖို႔။” ေအ ယုံၾကည္မွဳကို အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္တခုလို ့ သတ္မွတ္ပနာ အသက္မသီသိမ့္ေရ ကာလပတ္လုံး ႏွလုံးသားထဲမွာ စြဲစြဲ
ျမဲျမဲမွတ္ပနာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ထမ္းေဆာင္လားကတ္ရဖို႔။ ေအခ်င့္စြာ အဂၤလိပ္ပိုင္ ေျပာရဖို႔ဆိုေက Goal တခုျဖစ္ ေတ။ ယင္းအတြက္နန္႔ ေဒယုံၾကည္ျခင္းပန္းဖူးကို အေရာက္လားဖို႔ အဂၤလိပ္ပိုင္ Means လုပ္ေဆာင္ခ်က္ လိုအပ္ေတ။ သီအိုရီနန္ ့လက္တြိ ထပ္တူက်ခါမွရာ ပန္းဖူးကို ေရာက္ႏိုင္ဖို႔။ စနစ္က်ေရ အလုပ္နန္ ့ အင္အားျဖစ္လာဖို ့ ရခိုင္ သားလူဦးေရေပါင္း ၄ သန္းေလာက္ဟိစြာထဲက တစ္ရာခိုင္ႏွိဳင္းျဖစ္ေတ ေလးေသာင္း (၄၀၀၀၀) ေလာက္ရာ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားပနာ တိုင္းျပည္နန္ ့လူမ်ိဳးအတြက္ အသက္ပီးစြန္ ့လႊတ္၀ံ့ေက ရခိုင္ျပည္ကို ထူေထာင္လို ့ ရပါ ဗ်ာယ္။

ေဒေလးေသာင္းထဲက ရခိုင္သူရဲေကာင္းတိစြာ ပထမဆုံး အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးဦးေသွ်ာင္အဖြဲ ့ခ်ဴပ္ကို ထူေထာင္ရပါဖို႔။ Institutionalization လို ့ေခၚေရ လူမွဳအေဆာက္အအုံတည္ေဆာက္ေရးအပိုင္းကို ဦးစားပီးပနာ ပရုိဖက္ရွင္းနယ္ ႏိုင္ငံေရးကြန္ကရက္ၾကီးျဖစ္လာေအာင္ လုပ္လားကတ္ရပါဖို႔။ ေဒအဖြဲ ့ခ်ဴပ္ၾကီးကို အျခီခံပနာ ရခိုင္အစိုးရကို ဖြဲ ့ စည္း လားကတ္ရပါဖို႔။ ေဒနိန္ရာမွာ ရခိုင္အစိုးရကိုဖြဲ႔ဖို႔ ၀န္ၾကီးအမတ္အရည္အခ်င္းနန္ ့ျပည့္စုံေရအနည္းဆုံးအေယာက္ ၁၅၀ လိုအပ္လာပါဖို႔။ ေအာက္လႊတ္ေတာ္အတြက္ ဥပေဒျပဳအမတ္အေယာက္ ၁၀၀ ျဖစ္ျပီးေက အထက္လႊတ္ေတာ္အတြက္ အေယာက္ ၅၀ ျဖစ္ပါေရ။ ယျပီးေက ေဒရခိုင္အစိုးရလက္ေအာက္မွာ ရခိုင္စစ္တပ္ကို ထူေထာင္လားကတ္ရပါဖို႔။ ရခိုင္စာပီကို မသုံးမနိန္ရဆိုေရ မူကိုခ်ပနာ စာပီ ဖြံ႔ ျဖိဳးလာေရးကိုလုပ္ေဆာင္လားရပါဖို႔။ ရခိုင္အစိုးရ တရား၀င္ရုံးသုံး စာေရ ရခိုင္စာ ျဖစ္ရပါဖို႔။

အေရးၾကီးဆုံးက ေအ ရခိုင္ကယ္တင္ရွင္ေလးေသာင္းစြာ အခ်င္းခ်င္းတေယာက္ကိုတေယာက္နစ္နာေအာင္အမ်ိဳးသား
အက်ိဳးစီးပြါးပ်က္စီးစီေရ တခုလုပ္ရပ္ကိုေလ့ မက်ဴးလြန္ရ ဆိုေရ ဂတိသစၥာစာခ်ဴပ္ကို လိုက္နာက်င့္သုံးကတ္ရပါဖို႔။ ေအ ေလးေသာင္းစြာကိုယ္ပိုင္အသိစိတ္နန္ ့ဇာဘ၀ဇာအဆင့္အတန္းဇာပတ္၀န္းက်င္နန္ ့ဇာနိန္ရာကိုပင္ေရာက္ေရာက္ မိမိကိုယ္ကိုေတာ္လွန္ေရး ဆိုေရ ကိုယ့္ဘ၀တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းကို ရွာေဖြစိုင္းစားကတ္ရဖို႔။ တရက္မွာ အနည္းဆုံး စာ ေလးနာရီဖတ္ရဖို႔။ ငါ့ဘ၀နန္ ့ငါ့ခႏၶာကို ငါ့တိုင္းျပည္ထူေထာင္ေရး ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္က ပိုင္ေရလို ့စိတ္မွာ မွတ္ပနာ အျခီခံႏိုင္ငံေရးအသိတရားနန္ ့ျခီလွမ္းမွန္မွန္လားေက ေဒ ၂၁ ရာစုမွာ ရခိုင္သားတိခ်စ္ေတ ရခိုင္လူမ်ိဳး အတြက္ ရခိုင္ျပည္ေရ သီးျခားလြတ္လပ္ေတ တိုင္းျပည္တခုျဖစ္လာဖို႔စြာ က်ိန္းသီနိန္ပါေရ။ ။ ။

ခိုင္ေအာင္ေအာင္