အကို႔အမည္က ကိုဝင္းကုိခိုင္ ဆိုေတာ့ နာမည္အရင္းက ဘယ္လုိေခၚလဲ။
“တျခားနာမည္မရွိဘူး။ ဝင္းကုိခုိင္ပါပဲ။ ဝင္းကုိခုိင္ (Aryan)။ အေနာက္ကဟာက က်ေနာ္တို႔လူမ်ဳိးရဲ႕ အမ်ဳိးနာမည္ေလ။ က်ေနာ္က ရခုိင္သီခ်င္းေတြ ဆုိတယ္ေလ။ သီခ်င္းေတြလည္း ေရးတယ္။ က်ေနာ္က ကဗ်ာေရးတယ္။ ကဗ်ာက ပံုမွန္ပဲ၊ ႏုိင္ငံေရး မပါဘူး။ အခ်စ္ေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသားေရး အေရာင္ေတြနဲ႔ ေရာၿပီး ေရးတယ္။”
ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ အဆိုေတာ္ ထူးအိမ္သင္အတြက္ သီခ်င္းေတြ ေရးေပးဖူးခဲ့တယ္ ဆိုေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းေျပာျပပါဦး။
“ကုိထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေတြက က်ေနာ္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ေရးေနတာေလ။ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက တဆင့္ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြက သီခ်င္းေတြ ေရာင္းၾကတယ္။ “ဝင္း႐ုိးစြန္းမီး” ဆုိတဲ့သီခ်င္းက က်ေနာ့္ သီခ်င္းပါ။ အဲဒါက သိပ္ၿပီးေတာ့ မေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ စီးရီးေပါ့ေနာ္။ ၁၉၉၄ မွာ ထြက္တာ။”
ဇာတိကေရာ ဘယ္ကလဲ။ ငယ္ဘဝ အေၾကာင္းေလး ေျပာျပပါလား။
“က်ေနာ္ဇာတိက ရခုိင္ျပည္နယ္ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕နယ္ ခ႐ုိင္ေက်းရြာပါ။ က်ေနာ္ငယ္ဘဝက ေျပာရမယ္ဆုိရင္ အဲဒီခ႐ုိင္ရြာရယ္။ ခ႐ုိင္ရြာရဲ႕ဟုိဘက္ကမ္း ကမ္းေထာကြ်န္းမွာ က်ေနာ္ ခုႏွစ္တန္းထိ ေက်ာင္းေနခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ ေက်းရြာ သဘာဝအရ အုိးစည္၊ ဒုိးပတ္ေတြ တီးတယ္။ ေတာပေလြေတြ၊ မယ္ဒလင္ တီးတယ္။ ရွစ္တန္းမွာ စၿပီးေတာ့ ေတာင္ကုတ္ကုိ ေက်ာင္းသြားတက္တယ္။ အဲဒီမွာ ဂီတာစတီးျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာ စတီရီယုိသီခ်င္းေတြ စၿပီးေတာ့ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ စဆုိျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တြံေတးသိန္းတန္ရဲ႕ ေတးသံသီခ်င္းတုိ႔၊ ေနကာ မ်က္မွန္ေလးဆုိတဲ့ ေတာသီခ်င္းေတြ ဆုိခဲ့တယ္။”
“၁၉၈၃ ေတာင္ကုတ္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္ ျမန္မာျပည္ စတီရီယုိ ေခတ္ဦး သီခ်င္းေတြေပါ့။ အဲဒီတုန္းက ခုိင္ထူး၊ စုိင္းထီးဆုိင္၊ လႊမ္းမုိးတုိ႔ သူတုိ႔ သီခ်င္းေတြနဲ႔ တီးခတ္ၿပီးေတာ့ ေတာင္ကုတ္မွာစၿပီးေတာ့ ပထမဦးဆံုး ေျခရာျမစ္ဖ်ားကေတာ့ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕ေပါ့ေနာ္။ ဆယ္တန္းကုိ အ.ထ.က ေတာင္ကုတ္ကေန ၁၉၈၅ ခုႏွစ္မွာ ေအာင္တယ္။ ၁၉၈၆- ၈၇ မွာ စစ္ေတြ ဒီကရီေကာလိပ္မွာ ျမန္မာစာေမဂ်ာနဲ႔ ေက်ာင္းတက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၁၉၈၈ အေရးအခင္း ျဖစ္တယ္။ အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္းတက္ရင္း ပြဲေတြ လုပ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက စစ္ေတြၿမိဳ႕က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ က်ေနာ္ ဂီတအေၾကာင္းေတြ ေျပာတယ္ဆုိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတုိ႔က အမ်ားႀကီး
ေခတ္မီတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ဆီက အေတြ႔အႀကံဳေတြ အမ်ားႀကီးယူခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရခုိင္
အဆုိေတာ္ မျဖစ္ေသးဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗမာသီခ်င္းေတြ ေတာ္ေတာ္ လႊမ္းမုိးတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ေနာ္။ ရခုိင္သီခ်င္း
ေတြ မဖြံ႔ၿဖိဳးေသးဘူး။”
“အေရးအခင္း ၿပီးေနာက္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ သံတြဲမွာ
| "အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္းတက္ရင္း ပြဲေတြလုပ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက စစ္ေတြၿမိဳ႕က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ က်ေနာ္ ဂီတအ ေၾကာင္းေတြ ေျပာတယ္ဆုိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတုိ႔က အမ်ားႀကီးေခတ္မီတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ဆီက အေတြ႔အႀကံဳေတြ အမ်ားႀကီးယူခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရခုိင္အဆုိေတာ္ မျဖစ္ေသးဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗမာသီခ်င္းေတြ ေတာ္ေတာ္ လႊမ္းမုိးတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ေနာ္။ ရခုိင္ သီခ်င္းေတြ မဖြံ႔ၿဖိဳးေသးဘူး။" |
United Star တီးဝုိင္း Lead တီးတယ္။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း
ေတြနဲ႔ Band လုပ္ၿပီးေတာ့ သံတြဲၿမိဳ႕မွာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရ
ပြဲေတြ၊ ကမ္းေျခက နာလန္ထ စခန္းေတြမွာ ေျခက်ဳိး၊ လက္က်ဳိး စစ္သားေတြကုိ အမ်ားႀကီးေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ ကမ္းေျခမွာ နာလန္ထစခန္းေတြမွာ ေျခက်ဳိးလက္က်ဳိးလာတဲ့ စစ္သားေတြ အကုန္လံုးကုိ အနားေပးထားတယ္။ အဲဒီမွာ သံုးႏွစ္ေလာက္ က်ေနာ္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကုလသမဂၢ သံမႉးေတြ လာၾကတယ္ ဆုိရင္လည္း အဲဒီ ငပလီ ကမ္းေျခမွာဘဲ က်ေနာ္တို႔က စတိတ္ရွိဳးေတြနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြ လုပ္တယ္။ေနာက္ ႐ုိးရာယိမ္းေတြနဲ႔လည္း ေဖ်ာ္ေျဖတယ္။”
အဆိုေတာ္ျဖစ္လာပံုကိုလည္း ေျပာျပပါလား။
“၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ရခုိင္ အာစရိယပူေဇာ္ပြဲ လုပ္တယ္။ အဲဒီပြဲမွာ အတြင္းေရးမႉးက က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တယ္။ အဲဒီပြဲမွာ ရခုိင္သီခ်င္းတပုဒ္ ေရးၿပီးေတာ့ အဲဒီပြဲမွာ ဆုိပါဆုိၿပီးေတာ့ တုိက္တြန္းတဲ့ အတြက္ က်ေနာ္က ပထမဦးဆံုး ရခုိင္လုိလည္း မေရးထားေသးဘူး။ ျမန္မာလုိပဲ ေရးၿပီးေတာ့ ေရာင္းေနတယ္။ အဲဒီမွာ ျမန္မာလုိက်ေတာ့ “လက္ေဆာင္လွနဲ႔ အိမ္ျပန္ၾကမယ္”ေပါ့။ အဲဒီသီခ်င္းေလးေရးၿပီးေတာ့ အဲဒီပြဲမွာ က်ေနာ္ ဆုိတယ္။ ဆုိေတာ့ အဲဒီပြဲမွာ ရခုိင္စာေပ ထုတ္လုပ္တဲ့ ရခုိင္သားႀကီး ဦးလွျမင့္က လာၾကည့္တယ္။ သူကေနၿပီးေတာ့ အဲဒီသီခ်င္းကုိ ႀကိဳက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ အေခြလုပ္မယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကုိ ကမ္းလွမ္းၿပီးေတာ့ အဲဒါနဲ႔ သူနဲ႔ဘဲ ပထမဦးဆံုး က်ေနာ္ရဲ႕ “သင္းကြဲၾကယ္” ဆုိတဲ့ အေခြကုိ သူနဲ႔စၿပီး လုပ္ခဲ့ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ရခုိင္ ဂီတထဲကုိ စၿပီးေတာ့ ဝင္ေရာက္လာတယ္။”
ကုိဝင္းကိုခုိင္ရဲ႕ စီးရီးေခြေတြ ဘယ္ႏွစ္ေခြ ထုတ္ခဲ့ၿပီး ၿပီလဲ။
“လက္ေဆာင္လွနဲ႔ အိမ္ျပန္ၾကမယ္” “အိမ္လြမ္းစိတ္နဲ႔ ငါ့ပင္လယ္” ေတြေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္စီးရီးက Group ေတြ ပုိမ်ားတယ္။ တကုိယ္ေတာ္ Solo က ေျခာက္ေခြ၊ ခုႏွစ္ေခြေလာက္ ရွိမယ္ ထင္တယ္။ စုစုေပါင္း ၂၀ ေခြ နီးပါးရွိၿပီ ထင္တယ္။”
ကိုဝင္းကုိခုိင္ ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ သီခ်င္းအယ္လ္ဘမ္ေတြထဲက ဘယ္အလ္ဘမ္ကို အႀကိဳက္ဆံုးလဲ။“အားလံုးေတာ့ ႀကိဳက္ခဲ့တာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အႀကိဳက္ဆံုး အယ္လ္ဘမ္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ “အာရကၡေျမ”ကုိ ေျပာရမယ္။ ဒီစကားလံုးက ပါဠိစကားလံုး ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာလုိ “ရခုိင္ေျမ”ကုိ ေျပာတာပါ။ ဒါက “ေစာင့္ေရွာက္” တာကုိ “အာရကၡ”လုိ႔ ေျပာတယ္။ ဒီေခြက ၂၀၁၀ မွာ ထုတ္တာေလ။ ပရိသတ္က ေတာ္ေတာ္အားေပးၾကပါတယ္။ အခု ၈,၀၀၀ ေထာင္ေလာက္ ေရာင္းရပါၿပီလုိ႔ ေျပာတယ္ ပ႐ုိဂ်ဴဆာက။ အခု ၂၀၁၀ ႏွစ္ကုန္ပုိင္းမွာ “စုိင္းတရား ျမင္းခြာ အသံ” အပုိင္း (၁) ဆုိတဲ့ေခြကုိ ရခုိင္အဆုိေတာ္ေတြခ်ည္းပဲ အဖြဲ႔လုိက္ သီဆုိထားတယ္။ ဒီႏွစ္က အပုိင္း (၂) ထြက္တယ္။ ဒီေခြက ထြက္တာ ႏွစ္ပတ္၊ သံုးပတ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ေခြ ၁၀,၀၀၀ ေလာက္ေရာင္းရၿပီလုိ႔ ေျပာတယ္။”
ရန္ကုန္ကို ဘယ္အခ်ိန္က ေျပာင္းလာခဲ့လဲ။ အခုေရာ ဘယ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနတာလဲရွင္။
“ရန္ကုန္ကုိ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာစာ (ဂုဏ္ထူးတန္း) လာတက္တာေလ။ ခုေတာ့ ရန္ကုန္ တာေမြၿမိဳ႕နယ္မွာ
ေနပါတယ္။ အေဖနဲ႔ အေမကလည္း ရန္ကုန္မွာပါ။ ဦးသန္းေရႊ၊ ေဒၚေသာင္းခင္ပါ။ ရခုိင္လူမ်ဳိးပါ။”
အကုိက ရခိုင္မ်ဳိးခ်စ္တေယာက္နဲ႔ တူပါတယ္။ ရခိုင္သီခ်င္းေတြမွာ ဘယ္လို အေၾကာင္းအရာေတြ အဓိက ေရးစပ္ျဖစ္၊ ဆိုျဖစ္လဲ။
“က်ေနာ္ကေတာ ့အခ်စ္သီခ်င္းေတြဆုိရင္ သိပ္မေရးေတာ့ဘူး။
အမ်ဳိးသားေရးသီခ်င္းေတြ ေရးတာမ်ားတယ္။ ဆုိျဖစ္တာလည္း အမ်ဳိးသားေရးသီခ်င္းပဲ။ အာရကၡေျမ၊ မဟာႏြယ္၊ စုိင္းတရားျမင္းခြာသံဆုိတာေတြလည္း အမ်ဳိးသားေရး သီခ်င္းေတြပဲ။ ဒါက ကုိယ့္အမ်ဳိးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔၊ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔။ ကုိယ့္ဘာသာ၊
သာသနာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔။ ဒါေတြကို အဓိကထားၿပီးေတာ့
ဆုိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရခုိင္လူမ်ဳိးေတြက ေတာ္ေတာ္ လက္ခံၾကတယ္။ တျခားလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ မတူဘူး။ မတူဘူးဆုိတာက ကုိယ့္အမ်ဳိးကုိ ပုိၿပီးစိတ္ဝင္စားမႈ ပုိရွိတယ္။ အဲေတာ့ က်ေနာ္ကလည္း အဲဒီလုိသီခ်င္းမ်ဳိးေတြ ပုိၿပီးေတာ့ နားေထာင္တယ္။ ဒီအထဲမွာ က်ေနာ္ကလည္း အသိပညာေတြ ပါေအာင္ေရးၿပီးေတာ့
ဆုိေပးတာ။ သူတုိ႔ ဇာတိမွန္၊ ဇာတိဂုဏ္ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ က်ေနာ္ ႀကိဳးစားေပးေနပါတယ္။”
အဆုိေတာ္ မျဖစ္ခင္ ဘဝမွာ တျခား ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ထားခဲ့ဖူးလဲ။
| "ဒါက ကုိယ့္အမ်ဳိးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔၊ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔။ ကုိယ့္ဘာသာ၊ သာသနာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔။ ဒါေတြကို အဓိကထားၿပီးေတာ့ ဆုိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရခုိင္လူမ်ဳိးေတြက ေတာ္ေတာ္ လက္ခံၾကတယ္။ တျခားလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ မတူဘူး။ မတူဘူးဆုိတာက ကုိယ့္အမ်ဳိးကုိ ပုိၿပီး စိတ္ဝင္ စားမႈ ပုိရွိတယ္။" |
လူျဖစ္ခ်င္တယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့လူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး။”
ျမန္မာျပည္ ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
ဘယ္လုိျမင္လဲ။ အထူးသျဖင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္ရဲ႕ အေျခအေနေပါ့ေနာ္။
“က်ေနာ္တုိ႔ ရခုိင္ျပည္ အေျခအေနက အရင္အတုိင္းပဲ။ အရင္က ျမင္ကြင္းမ်ဳိးပဲ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေျပာင္းလဲ သြားတာမရွိေသးဘူး။ လုပ္ေနလုိ႔ ထင္ပါတယ္။”
ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘယ္လုိ အခန္းက႑ေတြမွာ ပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့ဖူးလဲ။
“က်ေနာ္က ႏုိင္ငံေရးေတြ ဘာမွ မပါဝင္ခဲ့ဘူး။ က်ေနာ္က သီခ်င္းပဲ ဆုိခ်င္တာ။ အဲဒီသီခ်င္းေရးရ၊ ဆုိရတာေလာက္ႏွစ္သက္တာ က်ေနာ္ဘဝမွာ ဘာမွမရွိဘူး။”
အနာဂတ္မွာေရာ ဒီဂီတနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လုိ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ရွိလဲ။
“က်ေနာ္လုိ႔ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္ ဒီေလာကမွာေတာ့ ကမၻာအဆင့္အတန္းမီေအာင္ထိ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ သီခ်င္းေရးတာ၊ ဆုိတဲ့ဟာေတြ၊ Music အပုိင္းေတြမွာ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ လူေတြကုိ ေမြးထုတ္ခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ ရည္ရြယ္ ခ်က္ကေတာ့ အဲဒါေလးရွိတယ္။”
လက္ရွိကေရာ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ။
“အခုေလာေလာဆယ္ ရခုိင္ျပည္မွာ လုပ္ဆဲ စတိတ္႐ွိဳးေတြက အခုေလာေလာဆယ္ နားလုိက္တယ္။ ျပည္ပကုိ ဒီတလပုိင္းမွာ မေလးရွားသြားဖုိ႔ ရွိတယ္။ ရန္ကုန္မွာလည္း ႐ွိဳးေတြနားထားတယ္။ ေခြေတြပဲ ထုတ္တယ္။ နားထားတယ္ဆုိတာက အေခြေတြ လုပ္ေနရတယ္။ ႐ွိဳးလုပ္တဲ့အခါ စက္ပုိင္းဆုိင္ရာ ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈေတြ ရွိေနလုိ႔ အဆင္သိပ္မေျပလုိ႔ အခုေလာေလာဆယ္ နားထားတာပါ။”
ဒါနဲ႔ တေန႔က ဘီဘီစီသတင္းဌာနက ေရးသားတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာနဲ႔ဆိုင္တဲ့ သတင္းတပုဒ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပဖုိ႔ ၾကိဳးစားတဲ့အထဲမွာ ပါေသးတယ္လို႔ သိရတယ္။ ဆႏၵျပခ်င္ရတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပပါဦး။
“က်ေနာ္တုိ႔က လုပ္တဲ့လူေတြကုိ သြားၾကည့္တာ။ သြားၿပီးအားေပးတာပါ။ က်ေနာ္တို႔က ႏုိင္ငံေရးသမား မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔က သီခ်င္းဆုိတဲ့လူပဲ။ သီခ်င္းဆုိမယ္။ သီခ်င္း
ေရးတယ္ က်ေနာ္တုိ႔ အလုပ္ကဒါပဲ။ ဆႏၵျပခ်င္တဲ့
အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ “အာရကန္” ဆုိတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ ဒီ“႐ုိဟင္ဂ်ာ”ဆုိတဲ့ လူေတြက ရခုိင္ျပည္ကုိ သူတုိ႔ ႐ုိဟင္ဂ်ာ တုိင္းျပည္လုိ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတာေပါ့ေနာ္။ ရခုိင္ျပည္ေပါက္ လူေတြ ဖစ္ေအာင္ သူတုိ႔ လုပ္ေနတာေပါ့။ အဲဒါက ဘဂၤါလီေတြေပါ့။ ဒီဘဂၤါလီေတြကက ျမန္မာျပည္ တုိင္းရင္းသား ျဖစ္ေအာင္၊ ျမန္မာျပည္သား ျဖစ္ခ်င္တယ္။ သူတုိ႔
ႀကိဳးစား ေနတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရကလည္း ျမန္မာျပည္မွာ ႐ုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိး မရွိဘူးဆုိတာကုိ ေၾကျငာထား
တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီ သတင္းေထာက္ေတြ၊ ဘီဘီစီကုိ ကန္႔ကြက္တဲ့အေနနဲ႔ သူတုိ႔ ဆႏၵျပမယ္ ဆုိတဲ့ ပံုစံေပါ့။ က်ေနာ္က ဝဘ္ဆုိဒ္ ကေန သိရတာပါ။ ဒါကို သြားၿပီး အားေပးတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔က လႈပ္ရွားမႈထဲမွာ မပါပါဘူး။ ဘယ္လုိလႈပ္ရွားမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္းတယ္ေလ။ က်ေနာ္က ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကုိ သြားၾကည့္ တာပါပဲ။”
ဆႏၵျပပြဲမျဖစ္ေျမာက္တာ ဘာေၾကာင့္လုိ႔ ထင္လဲ။
“မျဖစ္ေျမာက္တာက လုပ္မဲ့လူေတြ မေရာက္လာဘူးေလ။ က်ေနာ္တို႔က စိတ္ဝင္စားတဲ့ လူဆုိေတာ့ အရင္ေရာက္ေနၿပီ။ လုပ္မဲ့လူက လူစုမမိလုိ႔လား မသိဘူး။”
mizzimaburmese.com